#6 |Innocent love.| - Kim TaeHyung (V).

 Tytuł: Niewinna miłość.

Autor: Hug Monster

Zamówienie: tak: DEMON

Gatunek: romans

Rodzaj: Scenariusz

Ostrzeżenia: ---

Główny Bohater: Kim TaeHyung (V)

Zespół: BTS

Liczba słów:  1101

N/A:Proszę dziecko, zlitowałam się nad tobą i dostajesz swoje zamówienie. Teraz muszę napisać Kooka i Gyu. Kookie! Będziesz miała swoją ciążę z GYU! Ale pierw Kook dla Ummy potem dla mojego Żeleczka <3

Jak zwykle miałaś pełne ręce roboty przy pacjentach. Pracowałaś w miejskim szpitalu, na ostrym dyżurze, gdzie zawsze coś się działo i było zamieszanie. Starcia mafii, gangów, wypadki i najzwyklejsze bójki szkole, potem dopiero pogorszenie stanu zdrowia, infekcje, drobne wypadki i nie zdiagnozowane choroby.

Jednak najczęściej zdarzały się wypadki, bójki i niestety starcia mafii i gangów. Żyłaś w takim, a nie innym kraju, dlatego też musiałaś przywyknąć.

Zaopatrzyłaś rany dwóch urwisów, którzy pobili się na przerwie w szkole podstawowej i niestety trafili tutaj. Jeden z rozbitym nosem, drugi ze złamaną ręką. Kiedy znowu chcieli się kłócić, o dziewczynę, to zabrałaś z szafki największą igłę.

- Jeśli się nie uspokoicie, wstrzyknę wam to - powiedziałaś pewnie.

Kłamałaś. Nie było w tym trucizny czy coś, co by zagroziło ich zdrowiu lub życiu. W środku była woda utleniona. Jednak to podziałało. Nie mogłaś uwierzyć, że w tak młodym wieku, kłócą się o dziewczynę. Zabrałaś swoje rzeczy i poszłaś do pokoju pielęgniarek.

W pomieszczeniu znajdowały się jeszcze dwie kobiety, które były pochłonięte swoimi sprawami. Nie zdążyłaś nawet odetchnąć, kiedy to do pomaszczenia wbiegła trzecia, młoda, zgrabna pielęgniarka.

- Znowu mamy gang na oddziale segregacji - powiedziała zdyszana.

Wszystkie przytaknęłyście głowami i poszłyście na oddział. Ku waszemu zdziwieniu i szczęściu, było tylko dwóch. Widocznie pokłócili się między sobą. Nagle jeden z lekarzy zawołał cię do blondyna. Po chwili jednak usłyszałaś drugiego i koleżanka musiała cię zmienić.

- ____, pacjent cię prosił, żebyś to ty się nim zajęła - powiedział lekarz.

- TaeHyung? - zdziwiłaś się, widząc twarz rudego.

- Witaj ____ - przywitał się.

- Który raz już tu trafiasz? Życie ci niemiłe? - westchnęłaś.

Kim TaeHyung. Poznałaś go przed rokiem, kiedy zaczynałaś pracę w tym szpitalu, on był twoim pierwszym pacjentem i miałaś z nim nie lada problemów. Ku twojemu zdziwieniu trafiał na oddział bardzo często i dalej trafiał, zawsze prosząc kolejno o ciebie. Kiedy miałaś urlop, mimo wszystko musiałaś przyjechać.

Opatrzyłaś rany znajomemu pacjentowi i na pożegnanie „pacnęłaś” go w głowę.

- Aish! A to za co?! - oburzył się.

- Za To, że po raz kolejny tu jesteś! Miałeś dbać o siebie! - powiedziałaś zła.

- Przepraszam... - opuścił głowę.

Westchnęłaś i spojrzałaś na zegarek. Miałaś jeszcze zajrzeć do urwisów i zbadać im ciśnienie. Zabrałaś więc opatrunki i poszłaś do dzieciaków. Jednak nie potrafiłaś o nich myśleć. Myślałaś o rudzielcu. Martwiłaś się o niego, ponieważ jego ręką była w fatalnym stanie. Weszłaś na oddział i rozluźniłaś się, widząc grzecznie siedzących chłopców. Podeszłaś do szafki i wykonałaś następnie swoje zadanie. Wyniki zapisałaś na karteczce i poszłaś zapisać je do kartoteki, która była w gabinecie lekarza.

Zapisałaś wszystko w odpowiednie miejsca i wyszłaś z gabinetu. Chciałaś się zapytać lekarza, jak z ręką chłopaka, aczkolwiek ktoś wciągnął cię do łazienki. Spojrzałaś zdziwiona na blondyna, który trafił do tego szpitala razem z Kim'em.

- Uważaj na niego. On nie jest taki, na jakiego wygląda - powiedział i wyszedł.

Westchnęłaś lekko speszona. Przewróciła oczami, wiedząc, że to tylko głupie gadanie pacjenta. Wiele razy słyszałaś takie gadanie i nie brałaś go na poważnie.

Wróciłaś na sale, gdzie leżał rudy. Jednak nie był sam. Na jego łóżku siedziała zgrabna, o idealnej tali szatynka, która chichotała i przystawiała się do chłopaka. Poczułaś ukłucie w sercu i podeszłaś do łóżka.

- Proszę, nie siedzieć na łóżku - powiedziałaś poważnie.

- Oj tam - machnęła lekceważąco ręką.

- Nie „oj tam”, tylko proszę usiąść na krześle, takie są zasady - powiedziałaś, zaciskając dłoń na długopisie w kieszeni.

Szatynka niechętnie wykonała twoje polecenie, więc spokojnie oddaliłaś się do lekarza. Przejrzałaś wyniki chłopaka, miał więcej szczęścia niż rozumu.

Nagle usłyszałaś cichy huk, a raczej plask i podniesiony ton głosu. Odwróciła się i spojrzałaś na łóżka pacjentów. Szatynka stała obok łóżka Kim'a i trzymała rękę, jakby go chwile temu uderzyła.

- Nie! - powiedziała załamana.

- Tak. To koniec, spadaj - powiedział bez emocji.

Dziewczyna wybiegła z pomieszczenia, trzaskając drzwiami. Mrugnęłaś kilka razy zdziwiona, po czym musiałaś uprzątnąć szafki z lekami i spisać zamówienie. Zabrałaś się od razu do pracy i stałaś przed szafką, zapisując na zamówieniu ilości i rodzaje leków. Ni stąd, ni zowąd poczułaś na swojej szyi ciepły oddech. Odwróciłaś się szybko, uderzając chłopaka w głowę podkładką.

- Boże, TaeHyung! Co ty robisz? - zasłoniłaś usta podkładką.

- Ja? Nic. Chciałem tylko przytulić - powiedział, masując głowę.

- Ta, jasne - prychnęłaś i wróciłaś do pracy.

- Umówisz się ze mną? - jego słowa sprawiły, że upuściłaś długopis.

- Co powiedziałeś? - odwróciłaś się w jego stronę.

- Czy....

- Wiem, co powiedziałeś. Ja nigdy się z tobą nie umówię, ponieważ wiem, kim jesteś - powiedziałaś pewnie, mimo że chciałaś się z nim spotkać.

Zabrałaś długopis i kierowałaś się do biurka, kiedy Tae złapał cię za nadgarstek i pociągnął do siebie. Wylądowałaś na jego torsie, czując każdą część jego ciała (dosłownie każdą (͡° ͜ʖ ͡°) ) i ciepło bijące od niego. Nie wiedziałaś, czy powinnaś się odsunąć, ale dalej nie ruszałaś się.

- Odkąd cię poznałem, nie jestem częścią nich – mruknął.

- Tae...

- Wiesz, dlaczego tyle tu bywam? - zapytał, na co pokręciłaś głową. - Ponieważ tylko tu mogę cię zobaczyć, dotknąć – westchnął. - Prosiłem NamJoon'a, żeby mnie pobił.

- Chyba ci na głowę padło! Wiesz, jakie to może wywołać problemy z twoim zdrowiem?! - powiedziałaś zła.

- Wiem, ale chciałem …

- Nic nie chciałeś! Nie myślałeś! - odepchnęłaś go i wybiegłaś z sali.

Poszłaś do pokoju pielęgniarek i usiadłaś na kanapie, żeby się uspokoić. Denerwowało cię cykanie zegara, który znajdował się na ścianie. Spojrzałaś na niego. Twoja zmiana skończyła się półgodziny temu. Uspokoiłaś się i poszłaś się przebrać.

Kiedy pojawiła się twoja zmienniczka, poszłaś spokojnie do wyjścia, nie chcąc spotykać TaeHyung'a. Szłaś spokojnie, żegnając się z personelem, kiedy ktoś zasłonił ci ręką oczy i pociągnął gdzieś. Przygryzłaś wargę, nie wiedząc co się dzieje, kiedy ktoś się odsunął, zabierając rękę z twoich oczu, czym prędzej odsunęłaś się. Zdziwiłaś się, byłaś w kostnicy. Nie cierpiałaś tego miejsca najbardziej. Dopiero wtedy dostrzegłaś rudzielca, którego ręka była już zagipsowana.

- ____, posłuchaj mnie...

- Wiesz, że tu nie wolno wchodzić?! Nawet ja nie mam uprawnień! - powiedziałaś zła.

Chciałaś kontynuować, aczkolwiek nagle twoje usta spotkały się jego miękkimi wargami. Otwarłaś szerzej oczy, kiedy Tae cię całował. Niestety uległaś i zaczęłaś odwzajemniać. Chłopak posadził cię na zimnym, metalowym stole, ale nie odsunął ust.

Zaczęło wam brakować oddechu, więc odsunęliście się od siebie. Patrzeliście sobie w oczy, kiedy do pomieszczenia wszedł jakiś mężczyzna w ubraniu ochronnym, który wyrzucił was, parę kochanków z kostnicy.

Zdziwieni spojrzeliście po sobie, po czym opuścili budynek. Zgodziłaś się zostać jego dziewczyną, wiedząc, że Tae nie jest już „niegrzecznym chłopcem”.